Konstantin Krasnitski je apsolutni pobednik i dobitnik posebne nagrade publike na 1. Međunarodnom pijanističkom takmičenju EPTA (European Piano Teachers Association) Svetislav Stančić u Zagrebu 1999. godine. Na 3. Međunarodnom pijanističkom takmičenju S. V. Rahmanjinov u Moskvi 2002. godine, osvojio je 4. nagradu i zvanje laureata. Dobitnik je nagrade posebnog fonda predsednika Republike Belorusije, Aleksandra Lukašenka, 2002. godine.

Rođen u porodici profesionalnih muzičara, prve časove klavira dobio je od majke pijanistkinje Valentine Krasnitskaje. Sa 5 godina primljen je u Srednju specijalnu muzičku školu za talentovanu i nadarenu decu u klasu profesora Jevgenija Puksta. Nakon uspešnog završetka škole, školovanje nastavlja na Beloruskoj državnoj muzičkoj akademiji u klasi profesora Vladimira Nehaenka. Veliki uticaj na mladog Konstantina imalo je njegovo poznanstvo s ruskim pijanistom, profesorom moskovske, trosingenske i varšavske muzičke akademije, Viktorom Meržanovim, kod kojeg se Konstantin usavršavao tokom sedam godina.

Na Beloruskoj državnoj akademiji Konstantin Krasnitski stekao je naziv “magistra umetnosti” gde od 1999. godine nastavlja rad kao pedagog.

Ubrzo je postao gostujući profesor Umetničke akademije Anjang Univerziteta u Kini, docent Beloruske državne akademije te vanredni profesor Akademije za umetnost i kulturu Univerziteta J. J. Štrosmajer u Osijeku. Zahvaljujući njegovom dolasku u Osijek utemeljene su studije klavira na Umetničkoj akademiji, a njegovi učenici dobitnici su brojnih nagrada na međunarodnim takmičenjima i festivalima.

Krasnitski se bavi pedagoškim radom i aktivno koncertira. Nastupao je u Belorusiji, Rusiji, Ukrajini, SAD, Kini, Tadžikistanu, Nemačkoj, Austriji, Turskoj, Italiji, Norveškoj, Danskoj, Hrvatskoj, Srbiji, BIH, te s vodećim orkestrima u Belorusiji, kao što su: Predsednički orkestar Republike Belorusije, Simfonijski orkestar narodnog akademskog Velikog pozorišta, Opere i baleta Republike Belorusije, Državni akademski simfonijski orkestar Republike Belorusije, Državni kamerni orkestar Republike Belorusije, Simfonijski orkestar grada Gomela, Simfonijski orkestar grada Molodečnog, Simfonijski orkestar Beloruske državne muzičke akademije “Mlada Belorusija”, kao i sa inostranim orkestrima: Moskovski simfonijski orkestar, Simfonijski orkestar Sent Kroa, Simfonijski orkestar Hrvatske RTV, Hrvatski kamerni orkestar, Varaždinski kamerni orkestar i drugi. Sarađivao je sa istaknutim muzičarima, kao što su: Pavle Dešpalj, Vladimir Ziva, Berislav Šipuš, Jevgenij Ksavijerev, Genadij Provatorov i drugi. Nastupao je u Koncertnoj dvorani u Berlinu, Velikoj (Plavoj) “Rahmanjinovskoj” i Maloj dvorani Moskovskog konzervatorijuma, Dvorani Kraljica Elizabeta u Londonu, Narodnom pozorištu u Beču, KD Vatroslav Lisinski, Muzeju Mimara i Hrvatskom muzičkom zavodu u Zagrebu, Palati Republike u Minsku, Kamernoj dvorani Stenvej u Kopenhagenu itd.

Nastupao je na brojnim festivalima klavirske muzike u beloruskim gradovima Minsku, Brestu, Mogiljevu i Grodnom, na festivalu Minsko proleće  – 1999, Minsko proleće – 2003, Umetnost – deci i omladini, na koncertima dobitnika prvih nagrada s Beloruskom državnom filharmonijom, kao i na vodećim festivalima u Hrvatskoj: Piano-Fortissimo u Zagrebu, Varaždinske barokne večeri, Senjske koncertne večeri, Dani Milka Kelemena, Dubrovačke letne igre, Majski muzički memorijal Josip Štolcer Slavenski, Osiječka muzejska muzička sreda, Rombergorove muzičke večeri, Letnje večeri lunjskih maslinika i drugi.

Prpremijerno je izveo dela hrvatskih kompozitora Davora Bobića, Josipa Štolcera Slavenskog i Sanje Drakulić, a kada je izveo Kelemenov Tango na festivalu Dani Milka Kelemena, sam kompozitor je bio toliko oduševljen i zadivljen, da je usred koncerta zamolio Krasnitskog da delo još jednom izvede!

Snimao je za radio. Gostovao je u TV emisijama u Belorusiji, Rusiji, SAD-u, Hrvatskoj i BIH.

Član je EPTA-e Hrvatske i Hrvatskog društva muzičkih umetnika.